Nouns

اسم در هر زبانی به طور کلی برای نامیدن شخصی یا حیوانی یا چیزی یا مفهومی به کار می رود. اسم ها را می توانیم به دو دسته کلی تقسیم کنیم.

اسم های عام (common nouns)

اسم های خاص ( proper nouns)

اسم عام اسمی است که شامل همه افراد همجنس باشد مانند: man- city- book- girl که شامل هر دختر، کتاب، شهر و مردی می شود.

 

اسم خاص اسمی است که نشان دهنده فرد یا افرادی مخصوص و معین باشد که از آن شخص یا مکان و… با آن نوع مشخصات خاص فقط یکی وجود دارد. مانند:Iran – Tehran – Ali – John

ممکن است گفته شود که میلیونها علی در دنیا وجود دارد اما باید توجه داشته باشیم که هیچکدام از علی ها عیناً مثل هم نیستند و هیچ انسان مشابه به هم که صد در صد عین هم باشند وجود ندارد و وقتی ما مثلاً می گوییم علی را دیدم می دانیم که این شخص، دقیقاً چه کسی است.

باید توجه داشته باشیم که اسم ها ی خاص طبیعتاً نمی توانند جمع بسته شوند یا علامت مفرد بگیرند. اما اسم ها ی عام می توانند جمع و مفرد داشته باشند.

 

طریقه ی جمع بستن اسم:

 

اسم از نظر تعداد بر دو قسم است: اسم مفرد: Singular و اسم جمع: Plural.

برای جمع بستن اسم ها به آخر اسم حرف s اضافه می شود.به این مثالها توجه کنید.

 

boy boys

girl girls

desk desks

lion lions

 

البته بعضی استثناها هم وجود دارد که تعدادی از آن ها را با همدیگر مرور می کنیم.

 

1- کلماتی که آخرشان به حروف s- sh- ch- x ختم می شوند برای جمع شدن es می گیرند.به این مثالها توجه کنید.

 

bus buses

brush brushes

box boxes

watch watches

 

کلماتی که به o ختم می شوند هم معمولا es می گیرند اما استثناهایی هم وجود دارند.

potato potatoes

tomato tomatoes

radio radios

piano pianos

 

2- کلماتی که به حرف y ختم می شوند اگر قبل از y حرف بی صدا وجود داشته باشد حرفy تبدیلبه ies می شود.

country countries